PENGENALAN
Syahadah atau kesaksian bermaksud memberitahu kebenaran ketika perjalanan prosiding mahkamah dengan menggunakan perkataan kesaksian tertentu bagi membuktikan hak atau kewajipan untuk kepentingan orang lain atau pihak lain. Ia juga ditakrifkan sebagai menyatakan tentang hak atau kepentingan untuk manfaat orang lainke atas pihak yang lain, berkaitan dengan hak Allah s.w.t atau hak orang lain. Keterangan yang diberikan mestilah jelas dan bukan berasaskan sangkaan atau syak. Perkara ini berdasarkan sabda Rasulullah s.a.w yang bermaksud : “ Jika kamu melihatnya dengan terang seperti terangnya sinar matahari, maka kamu patut menjadi saksi, jika kamu tidak melihatnya seperti demikian, tinggalkan sahaja.”
Kesakasian adalah satu keterangan yang sah di Mahkamah dan jika terdapat kesaksian yang sempurna, mahkamah tidak mempunyai pilihan selain dari menghukumkan seperti yang dinyatakan oleh para saksi. Terdapat beberapa dalil al-Quran dan hadis yang menunjukkan penerimaan kesaksian sebagai keterangan sah. Diantara firman Allah s.w.t :
“Dan janganlah kamu menyembunyikan kesaksian, dan sesiapa yang menyembunyikan kesaksian sesungguhnya berdosalah hatinya.”
KONSEP KESAKSIAN (BAYYINAH DAN SYAHADAH)
Menurut Undang-undang.Perkataan al-syahadah dan al-bayyinah mempunyai kaitan yang sangat rapat sehingga perbincangan tentang keduanya tidak dapat dipisahkan dan saling berkait. Perkataan al-bayyinah berasal daripada perkataan arab ba-ya-na yang membawa maksud nyata dan terang. Dari sudut bahasa perkatan albayyinah juga membawa erti dalil atau hujah.Kamus Besar Arab-Melayu DBP menjelaskan perkataan al-bayyinah dengan maksud hujah keterangan. Dari sudut istilah, perkataan al-bayyinah sama ertinya dengan keterangan (evidence). Ibn Qayyim menjelaskan konsep albayyinah dengan maksudnya:
“Al-bayyinah adalah nama bagi segala sesuatu yang boleh menjelas dan menunjukkan kebenaran…. Perkataan al-burhan, al-ayah, al-tabsirah, al-’alamah, dan al-’amarah adalah mempunyai maksud yang sama dengan albayyinah….”
Perkataan al-bayyinah ini adalah umum dan ianya merangkumi semua bentuk keterangan yang digunakan untuk membuktikan kebenaran sesuatu perkara termasuklah al-syahadah, al-iqrar, alyamin dan al-qarinah.Perkataan al-bayyinah dalam al-Quran membawa maksud di atas seperti Ayat 25 Surah al-Hadid yang bermaksud:
“Demi masa sesungguhnya kami telah utuskan Rasul-rasul kami dengan membawa keterangan (al-bayyinat) yang nyata”.
Perkataan al-bayyinah disebut oleh Rasulullah dalam hadis baginda yang bermaksud: “Al-Bayyinah ke atas pihak yang menuntut sementara sumpah ke atas pihak yang engkar”.Pemakaian prinsip bayyinah di Malaysia adalah berasaskan antara lain kepada tafsiran secara bahasa dan istilah yang telah dinyatakan di atas iaitu bayyinah itu istilah umum merangkumi semua kaedah yang boleh menentukan kebenaran atau kepalsuan sesuatu yang dipertikaikan. Peruntukan mengenai bayyinah ini merupakan aspek yang terbesar yang membezakan antara undangundang keterangan Mahkamah Syariah dengan Akta Keterangan 1950.
Peruntukan undang-undang berkaitan bayyinah yang dipakai di Mahkamah Syariah Malaysia adalah seperti berikut:
Seksyen 3 Enakmen Keterangan Mahkamah Syariah Melaka 2002 menjelaskan;‘bayyinah’ ertinya keterangan yang membuktikan sesuatu hak atau kepentingan dan termasuklah qarinah. Sementara perkataan “keterangan” termasuklah:
(a) bayyinah dan syahadah;
(b) segala pernyataan yang dibenarkan atau dikehendaki oleh Mahkamah dibuat di hadapannya oleh saksi berhubungan dengan perkara-perkara yang disiasat: pernyataan sedemikian disebut keterangan lisan;
(c) segala dokumen yang dikemukakan bagi pemeriksaan
Mahkamah: dokumen sedemikian disebut keterangan dokumentar.Perkataan syahadah dan saksi ditafsirkan oleh sekyen 3 Enakmen Keterangan Mahkamah Syariah Melaka 2002 seperti berikut: “Syahadah” ertinya apa-apa keterangan yang diberikan di Mahkamah dengan menggunakan lafaz “asyhadu” untuk membuktikan sesuatu hak atau kepentingan “saksi” tidak termasuk plaintif, defendan dan orang tertuduh.Walaupun perkataan bayyinah ini umum, pemakaiannya di Malaysia adalah tertakluk kepada syarat-syarat tertentu seperti antara lain syarat saksi, sifat saksi dan bilangan saksi.Ini bermaksud, samada seseorang saksi memberikan keterangan secara bayyinah atau syahadah, ia masih terikat dengan syaratsyarat tertentu yang digariskan oleh undang-undang. Berdasarkan pendekatan ini, saksi-saksi yang mempunyai hubungan yang diragui atau ditohmah samada kerana hubungan baik atau tidak dengan pihak-pihak dalam perbicaraan masih diterima keterangan mereka atas dasar bayyinah dan terpulang kepada pihak Mahkamah bagi menentukan status keterangan berkenaan.Pendekatan yang dikemukakan oleh sebahagian ulama yang meletakkan bayyinah itu sebagai umum adalah diterima pakai di dalam undang-undang Mahkamah Syariah di Malaysia. Pemakaian prinsip bayyinah dan perbezaannya dengan syahadah diperjelaskan di dalam bab 2 Enakmen Keterangan Mahkamah Syariah Melaka 2002 seperti huraian dalam syarat-syarat kelayakan saksi.
Menurut Mazhab Syafi‘i - Konsep Kesaksian Al-Syahadah dari sudut bahasa bermakna hadir. Ia juga bermaksud perkhabaran yang pasti (khabar qat‘i). Perkatan ini sama maknanya dengan al-bayyinah kerana melalui keterangan ini, sesuatu kebenaran dapat diperjelaskan. Perkatan al-bayyinatadalah kata jam‘ kepada al-bayyinah yang bermakna saksi kerana dengannya sesuatu hak dapat dijelaskan. Dari sudut istilah ia bermaksud suatu perkhabaran tentang sesuatu dengan lafaz yang khusus iaitu lafaz asyhadu (aku bersaksi atau aku naik saksi). Pensabitan kesaksian ini adalah berdasarkan kepada ayat-ayat AlQuran dan Hadith yang sahih.
SYARAT-SYARAT PENERIMAAN KETERANGAN SAKSI
Antara syarat-syarat penerimaan keterangan saksi adalah seperti berikut:
1. Saksi mestilah yang memenuhi syarat-syarat kelayakan.
2. Kesaksian dibuat selepas pendakwaan dikemukakan.
3. Kesaksian dibuat atas kehendak pihak yang bertelingkah (litigan).
4. Kesaksian dibuat dengan izin dan kebenaran mahkamah.
5. Saksi menggunakan perkataan “ Saya bersaksi..” atau apa-apa perkataan yang membawa maksud yang sama
6. Keterangan yang diberikan oleh saksi itu hanya berkaitan dengan perkara yang terdapat dalam dakwaan.
7. Saksi tersebut memberikan penyaksianberasaskan keyakinan, pengetahuan dan maklumat dari dirinya sendiri, bukan disandarkan kepada kenyataan orang lain, dan bukan bercakap mewakili orang lain.
8. Saksi hanya memberikan kesaksian tentang sesuatu yang didengar, dilihat olehnya. Saksi tidak boleh membuat kesimpulan daripada sesuatu kejadian.
9. Jika mahkamah ragu ke atas sekumpulan saksi, mereka perlu dipisahkan, dan setiap dari mereka memberikan kesaksian secara berasingan.
SYARAT-SYARAT KELAYAKAN SEORANG SAKSI
Berikut pula adalah syarat-syarat kelayakan bagi seorang saksi:
1. Saksi mestilah baligh dan berakal.
2. Saksi tersebut mengetahui sesuatu yang disaksiakannya.
3. Saksi itu adil iaitu tidak melakukan dosa besar dan tidak mngekalkan dosa kecil serta menjauhkan diri daripada melakukan sesuatu yang menjatuhkan maruahnya.
4. Saksi tersebut adalah muslim. Kesaksian orang bukan islam adalah harus jika kesaksian itu dibuat ke atas orang bukan islam juga. Kesaksian orang bukan islam ke atas orang islam dibolehkan menurut mazhab Hambali bagi menjadi saksi ke atas wasiat orang islam dalam masa musafir apabila tidak didapati saksi orang islam.
5. Saksi mempunyai ingatan yang baik iatu tidak pelupa dan nyanyuk.
6. Tiada tohmah atau keraguan akibat dari hubungan yang baik atau hubungan yang buruk dengan seseorang yang berkaitan dengan kes yang dibacakan.
Bagi menjamin ketulusan saksi , islam mengkehendaki latar belakangnya disiasat sebelum mereka diterima untuk memberikan kesaksian. Penyiasatan ini dikenali sebagai ‘ tazkiyah syuhud’. Penyiasatan ini dilakukan secara tersembunyi atau secara terbuka. Hakim perlu memastikan bahawa saksi yang benar-benar layak sahaja tampil untuk memberikan keterangan penyaksian . bagi mendapatkan maklumat yang tepat, mahkamah boleh melantik penyiasat-penyiasat yang dikenali sebagi muzakki yang membuat penyiasatan seterusnya melaporkan latar belakang bakal saksi kepada hakim.
Bilangan saksi adalah bergantung kepada bentuk kes yang dibicarakan. Empat orang saksi lelaki bagi kesalahan zina. Dua orang saksi bagi kesalahan hudud. Begitu juga bagi kes lain seperti nikah, rujuk, talaq, zihar , nasab dan wakalah (agensi) dan beberapa kes lain memerlukan dua orang saksi menurut sebahagian ulama. Manakala jumlah saksi yang lain seperti tiga orang lelaki, dua wanita bersama seorang lelaki, seorang lelaki dan seorang wanita ditentukan menurut kes-kes yang berbeza.
Menurut Undang-undang, syarat-syarat saksi dijelaskan dalam Seksyen 83(1) Enakmen Keterangan Mahkamah Syariah Melaka 2002 seperti berikut:Tertakluk kepada peruntukan seksyen ini, semua orang Islam adalah kompeten untuk memberikan syahadah atau bayyinah sebagai saksi dengan syarat bahawa mereka adalah aqil, baligh, adil, mempunyai ingatan yang baik dan tidak berprasangka. Sementara itu subseksyen 83(2) hingga (7) menyebut bahawa orang yang tidak memenuhi syarat-syarat di atas yakni syaratsyarat untuk memberikan syahadah adalah boleh memberikan keterangan sebagai saksi atas dasar bayyinah dan bukan syahadah.
Peruntukan-peruntukan berkenaan adalah seperti berikut:
Seorang yang bukan Islam adalah berwibawa untuk memberikan bayyinah untuk orang Islam jika keterangannya boleh diterima mengikut Hukum Syarak. Huraiannya ialah bayyinah seorang pakar bukan Islam terhadap seseorang Islam boleh diterima, jika dikehendaki. Seseorang yang tidak adil ialah berwibawa untuk memberikan bayyinah tetapi tidak berwibawa memberikan syahadah.
Seseorang yang belum baligh atau seseorang yang tak sempurna akal adalah berwibawa untuk memberikan bayyinah tetapi tidak berwibawa memberikan syahadah. Huraiannya bayyinah seorang yang belum dewasa dalam kes kecederaan yang dilakukan oleh beberapa orang yang belum dewasa ke atas yang lain boleh diterima dengan syarat bahawa mereka tiada perselisihan faham dan mereka berada di tempat kejadian itu.
Seseorang yang mempunyai ingatan yang lemah atau yang pelupa atau mengidap hilang ingatan adalah berwibawa untuk memberikan bayyinah tetapi tidak berwibawa memberikan syahadah.
Seseorang yang kebolehpercayaannya diragui kerana hubungan baiknya dengan dan mempunyai kepentingan dengan pihak menentang adalah berwibawa untuk memberikan bayyinah tetapi tidak berwibawa memberikan syahadah.Seseorang yang kebolehpercayaannya diragui kerana hubungan buruknya dengan pihak menentang adalah berwibawa untuk memberikan bayyinah tetapi tidak berwibawa untuk memberikan syahadah.
Seksyen 84 Enakmen Keterangan Mahkamah Syariah Melaka 2002 membenarkan keterangan saksi bisu atas dasar bayyinah dengan syarat keterangan ini hendaklah diberikan dalam mahkamah terbuka. Sementara seksyen 85 menghuraikan bahawa keterangan suami dan keterangan anak terhadap (menentang) isteri dan ibubapanya (atau sebaliknya) adalah diterima sebagai syahadah dan bayyinah mengikut mana yang sesuai. Akan tetapi keterangan pihak-pihak tersebut untuk faedah pihak yang satu lagi adalah diterima sebagai bayyinah sahaja. Ini adalah kerana suami isteri , anak dan ibubapa adalah dianggap mempunyai hubungan baik dan ada tohmahan jika keterangan diberikan untuk faedah dan kebaikan pihak yang satu lagi, maka dengan sebab itu ia tidak memenuhi kehendak dan syarat syahadah
Menurut Mazhab Syafi‘i – Syarat Kelayakan Saksi Secara umumnya, syarat-syarat saksi menurut Imam al-Nawawi ialah beragama Islam, merdeka, mukallaf, adil menjaga maruah dan tidak ada tohmahan. Syarat beragama Islam, dewasa dan berakal dikatakan sebagai telah diterima secara Ijma‘ oleh ulama.30
Perbincangan secara terperinci adalah seperti berikut:
1. Muslim dan baligh – al-Syafi‘i menegaskan bahawa kanak -kanak, hamba dan orang kafir tidak diterima kesaksian mereka. Tetapi jika semasa menyampaikan kesaksian (ada-syahadah) saksi berkenaan telah baligh, telah merdeka dan telah memeluk Islam, maka ia diterima.31 Kesaksian orang kafir ke atas muslim tidak diterima dan begitu juga kesaksian orang kafir ke atas orang kafir yang lain. Pendapat ini menyalahi pendapat Imam Abu Hanifah yang menerima kesaksian kafir ke atas kafir dan penerimaan Imam Ahmad dalam kes wasiat
2. Adil-Adil bermaksud meninggalkan dosa besar dan tidak berterusan atas dosa kecil.33 Terdapat di kalangan ulama mazhab Syafi‘i yang menerima kesaksian orang fasiq berdasarkan darurat (al-amthal fa al-amthal) kerana tidak ada yang adil namun begitu pendapat ini ditolak oleh Ulama lain seperti Ibn Abd al-Salam kerana ia bercanggah dengan maslahat.
3. Menjaga maruah - orang yang tidak bermaruah biasanya tidak malu dan akan melakukan apa sahaja tanpa segan silu seperti yang telah dinyatakan oleh Rasulullah.35 Imam al-Nawawi mentafsirkan bermaruah sebagai berakhlak dengan akhlak yang boleh diterima berdasarkan zaman dan tempat serta‘urf termasuklah makan di pasar, berjalan dengan kepala tidak bertutup, mencium isteri di hadapan orang ramai, banyak bercerita, banyak ketawa, menyanyi dan banyak bermain.
4. Tiada tohmahan - syarat ini menekankan bahawa sesiapa sahaja yang memiliki tohmahan akan menyebabkan kesaksiannya ditolak. Ini kerana ia menimbulkan keraguan dan menjejaskan kebenaran kesaksian. Tohmah bermaksud ada kepentingan yang boleh dicapai atau ada kemudaratan yang boleh ditolak dengan kesaksian tersebut. Perkara ini boleh timbul akibat hubungan baik atau permusuhan. Tohmahan boleh timbul antara lain daripada situasi berikut:
a. Imam al-Syafi‘i mengatakan tidak harus kesaksian bapa bagi anaknya, cucu dan seterusnya ke bawah.
Demikian juga tidak diterima kesaksian bagi bapanya. Imam al-Nawawi menyebut tidak diterima
kesaksian anak-ibu bapa bagi faedah pihak masing -masing tetapi diterima jika menentang pihak-pihak tersebut. Imam al-Ramli menyebut penerimaan ini adalah kerana hubungan mereka biasanya baik dan tiada tohmah. Tetapi jika hubungan itu sudah tidak baik maka tidak diterima juga.
b. Kesaksian suami isteri adalah diterima. Mengikut Keterangan oleh seorang saksi lelaki yang adil mencukupi dalam hal melihat anak bulan. Keterangan seorang lelaki adalah mencukupi dalam kes-kes seorang guru yang melibatkan murid sekolah, keterangan pakar dalam menilai barang rosak, keterangan mengenai penerimaan dan penolakan saksi, pemberitahuan mengenai pemecatan wakil serta keterangan tentang kecacatan dalam mana-mana barang jualan. Keterangan seorang perempuan adalah mencukupi untuk buktikan fakta yang biasanya dilihat oleh atau dalam pengetahuan seorang perempuan. Dalam kes mal, jika plaintif hanya berjaya kemukakan seorang saksi, maka keterangan saksi itu hanya boleh diterima jika disertakan dengan sumpah plaintif berkenaan. Selain daripada bilangan saksi di atas, keterangan hendaklah diberikan oleh dua orang saksi lelaki atau oleh seorang lelaki dan dua orang saksi perempuan.
Menurut Mazhab Syafi‘i –Bilangan Saksi. Bilangan saksi menurut mazhab Syafi‘i adalah seperti berikut:
1. Seorang saksi lelaki yang melihat anak bulan boleh diterima dalam mensabitkan masuk bulan Ramadhan menurut pendapat yang azhar. Tetapi Al-Imam al-Syafi‘imensyaratkan kesaksian dua orang saksi.
2. Empat orang lelaki disyaratkan dalam kes zina-sepakat dalam mazhab.
3. Dalam hal-hal lain dua orang saksi lelaki atau seorang lelaki bersama dua orang wanita adalah diterima.
4. Bagi kes-kes yang biasanya dilihat oleh wanita, al-Nawawi mensyaratkan dua lelaki atau empat wanita. Imam alSyafi‘i menerima kesaksian wanita dalam hal-hal yang berkaitan aurat wanita atau yang biasanya hanya dilihat oleh wanita dengan syarat ia hendaklah disaksikan oleh empat orang wanita berdasarkan metode qiyas kepada arahan Allah bahawa seorang lelaki bersamaan dengan dua wanita. Menurut al-Syafi‘i lagi, dalam isu-isu lain wanita tidak boleh menjadi saksi tanpa bersama-sama mereka
saksi lelaki.
5. Kes-kes yang boleh menerima saksi seorang lelaki dan dua wanita boleh diganti dengan seorang saksi lelaki bersama sumpah.
KESAKSIAN DALAM PERTUDUHAN ZINA
Sebelum perbincangan ini berfokus kepada kaedah kesaksian dalam kes pertuduhan zina, diperjelaskan secara ringkas maklumat-maklumat berkaitan dengan zina:
Zina Ialah persetubuhan yang dilakukan oleh seorang lelaki dengan seorang perempuan tanpa nikah yang sah mengikut hukum syarak (bukan pasangan suami isteri) dan kedua- duanya orang yang mukallaf, dan persetubuhan itu tidak termasuk dalam takrif (persetubuhan yang meragukan). Jika seorang lelaki melakukan persetubuhan dengan seorang perempuan, dan lelaki itu menyangka bahawa perempuan yang disetubuhinya itu ialah isterinya, sedangkan perempuan itu bukan isterinya atau lelaki tadi menyangka bahawa perkahwinannya dengan perempuan yang disetubuhinya itu sah mengikut hukum syarak, sedangkan sebenarnya perkahwinan mereka itu tidak sah, maka dalam kes ini kedua-dua orang itu tidak boleh didakwa dibawah kes zina dan tidak boleh dikenakan hukuman hudud, kerana persetubuhan mereka itu adalah termasuk dalam wati’ subhah iaitu persetubuhan yang meragukan. Mengikut peruntukan hukuman syarak yang disebutkan di dalam Al- Qur’an dan Al –Hadith yang dikuatkuasakan dalam undang-undang Qanun Jinayah Syar’iyyah bahawa orang yang melakukan perzinaan itu apabila sabit kesalahan di dalam mahkamah wajib dikenakan hukuman hudud, iaitu disebat sebanyak 100 kali sebat. Sebagaimana Firman Allah Subhanahu Wa Ta’ala yang bermaksud :
“Perempuan yang berzina dan lelaki yang berzina, hendaklah kamu sebat tiap-tiap seorang dari kedua-duanya 100 kali sebat, dan janganlah kamu dipengaruhi oleh perasaan belas kasihan terhadap keduanya dalam menjalankan hukum Agama Allah, jika benar kamu beriman kepada Allah dan hari Akhirat, dan hendaklah disaksikan hukuman siksa yang dikenakan kepada mereka itu oleh sekumpulan dari orang-orang yang beriman”. (Surah An- Nur ayat 2)
Zina terbahagi kepada dua :
1. Zina muhsan : Iaitu lelaki atau perempuan yang telah pernah melakukan persetubuhan yang halal (sudah pernah berkahwin)
2. Zina bukan muhsan : Iaitu lelaki atau perempuan yang belum pernah melakukan persetubuhan yang halal (belum pernah berkahwin).
Perzinaan yang boleh dituduh dan didakwa dibawah kesalahan Zina Muhsan ialah lelaki atau perempuan yang telah baligh, berakal, merdeka dan telah pernah berkahwin, iaitu telah merasai kenikmatan persetubuhan secara halal. Penzinaan yang tidak cukup syarat-syarat yang disebutkan bagi perkara diatas tidak boleh dituduh dan didakwa dibawah kesalahan zina muhsan, tetapi mereka itu boleh dituduh dan didakwa dibawah kesalahan zina bukan muhsan mengikut syarat-syarat yang dikehendaki oleh hukum syarak.
Seseorang yang melakukan zina Muhsan, sama ada lelaki atau perempuan wajib dikenakan keatas mereka hukuman had (rejam) iaitu dibaling dengan batu yang sederhana besarnya hingga mati. Sebagaimana yang dinyatakan di dalam kitab I’anah Al- Thalibin juzuk 2 muka surat 146 yang bermaksud :
”Lelaki atau perempuan yang melakukan zina muhsan wajib dikenakan keatas mereka had (rejam), iaitu dibaling dengan batu yang sederhana besarnya sehingga mati”. Seseorang yang melakukan zina bukan muhsan sama ada lelaki atau perempuan wajib dikenakan ke atas mereka hukuman sebat 100 kali sebat dan buang negeri selama setahun sebagaimana terdapat di dalam kitab Kifayatul Ahyar juzuk 2 muka surat 178 yang bermaksud :
”Lelaki atau perempuan yang melakukan zina bukan muhsin wajib dikenakan keatas mereka sebat 100 kali sebat dan buang negeri selama setahun”.
Perempuan Yang Di Rogol Dan Di Perkosa
Perempuan-perempuan yang dirogol atau diperkosa oleh lelaki yang melakukan perzinaan dan telah disabit dengan bukti –bukti yang diperlukan oleh syarak dan tidak menimbulkan sebarang keraguan dipihak hakim bahawa perempuan itu dirogol dan diperkosa, maka dalam kes ini perempuan itu tidak boleh dijatuhkan dan dikenakan hukuman hudud,dan ia tidak berdosa dengan sebab perzinaan itu. Lelaki yang merogol atau memperkosa perempuan melakukan perzinaan dan telah sabit kesalahannya dengan bukti – bukti dan keterangan yang dikehendaki oleh syarak tanpa sebarang keraguan dipihak hakim, maka hakim hendaklah menjatuhkan hukuman hudud keatas lelaki yang merogol perempuan itu, iaitu wajib dijatuhkan dan dikenakan ke atas lelaki itu hukuman rejam dan sebat. Perempuan-perempuan yang telah disabitkan oleh hakim bahawa ia adalah dirogol dan diperkosa oleh lelaki melakukan perzinaan, maka hakim hendaklah membebaskan perempuan itu dari hukuman hudud (tidak boleh direjam dan disebat) dan Allah mengampunkan dosa perempuan itu di atas perzinaan secara paksa itu.
Liwat
Liwat ialah melakukan persetubuhan di dubur, sama ada dubur lelaki atau dubur perempuan walaupun dubur isterinya sendiri. Melakukan persetubuhan didubur hukumnya adalah haram dan sama seperti bersetubuh difaraj perempuan yang bukan isterinya, dan juga sama hukumannya dengan berzina. Mereka yang melakukan liwat, wajib dikenakan hukuman hudud, iaitu direjam sehingga mati, jika orang yang berliwat itu muhsin. Dan dikenakan hukuman sebat 100 kali sebat dan buang negeri selama setahun, jika berliwat dengan bukan muhsin. (Kifayatul Ahyar juzuk 2 muka surat 111-112)
Musahaqah (Lesbian)
Melakukan sesuatu perbuatan untuk memuaskan nafsu seks diantara perempuan dengan perempuan dengan mengeselkan faraj dengan faraj mereka berdua hingga mendatangkan berahi dan merasa kelazatan dengan sebab pergeselan faraj diantara kedua-dua orang perempuan itu. Musahaqah adalah suatu perbuatan yang haram dan wajib dikenakan hukuman takzir, dimana kesalahan musahaqah itu boleh disabitkan dengan bukti-bukti yang dikehendaki untuk mensabitkan kesalahan-kesalahan yang wajib dikenakan hukuman takzir. Dan kesalahan liwat hendaklah disabitkan kesalahan itu dengan bukti –bukti sebagaimana yang dikehendaki oleh syarak untuk membuktikan zina.
Mendatangi Binatang
Seseorang yang mendatangi binatang tidak boleh diistilahkan sebagai orang yang berzina. Perbuatan mereka itu boleh diistilahkan suatu perbuatan yang haram dan keji yang wajib dijatuhkan hukuman takzir.
Bersetubuh Dengan Orang Yang Telah Mati
Lelaki yang mensetubuhi perempuan yang telah mati yang bukan isterinya tidak boleh diistilahkan melakukan perzinaan, tetapi lelaki itu wajib dikenakan hukuman takzir. Begitu juga perempuan yang memasukkan zakar lelaki yang telah mati yang bukan suaminya ke dalam farajnya tidak boleh juga dikira sebagai berzina, tetapi perempuan itu wajib juga dikenakan hukuman takzir. Oleh itu bagi perkara tersebut diatas lelaki dan perempuan itu tadi wajib dikenakan hukuman takzir sahaja dan tidak boleh dikenakan hukuman hudud.
BUKTI-BUKTI UNTUK MENSABITKAN KESALAHAN ZINA
Untuk mensabitkan seseorang itu bersalah dalam kes zina yang wajib dikenakan hukuman hudud mestilah dibuktikan dengan salah satu perkara-perkara berikut:-
i) Perzinaan itu mestilah disaksikan oleh empat orang saksi lelaki. Sebagaimana Firman Allah Taala yang bermaksud:
”Dan sesiapa yang melakukan perbuatan keji (zina) diantara perempuan-perempuan kamu maka carilah empat orang lelaki diantara kamu menjadi saksi terhadap perbuatan-perbuatan mereka”.
( Surah An-Nisaa’ – Ayat 15)
ii) Ikrar (pengakuan) daripada orang yang melakukan zina. Ikrar ini hendaklah dibuat dihadapan imam atau wakilnya seperti hakim atau kadhi.
iii) Qarinah, iaitu perkara-perkara yang menunjukkan berlaku perzinaan, misalnya hamil bagi perempuan-perempuan yang tidak bersuami, atau tidak diketahui perempuan itu ada suami.
KELAYAKAN SAKSI –SAKSI DALAM KES ZINA
Saksi-saksi yang layak untuk menjadi saksi dalam kes kesalahan berzina yang boleh diterima penyaksiannya ialah mereka yang memenuhi syarat-syarat berikut:-
1. Empat orang lelaki
2. Baligh, telah dewasa mengikut syarat-syarat yang ditentukan oleh syarak.
3. Berakal
4. Orang yang adil, iaitu tidak melakukan dosa besar dan dosa –dosa kecil.
5. Orang Islam
6. Saksi-saksi itu kesemuanya mestilah benar-benar melihat dengan matanya sendiri masuk kemaluan lelaki itu kedalam kemaluan perempuan itu seperti keris masuk kedalam sarungnya.
7. Keterangan saksi-saksi itu mestilah jelas, iaitu menerangkan secara hakiki masuk zakar lelaki itu ke dalam lubang faraj perempuan itu sebagaimana yang berlaku – bukan secara kiasan.
8. Saksi-saksi itu mestilah melihat sendiri perzinaan itu dilakukan dalam satu tempat yang tertentu dan dalam satu masa yang sama (tidak berlainan tempat dan masa).
PENUTUP
Tajuk yang pertama membincangakan tentang poligami di mana polemik poligami di Malaysia adalah berpunca dari ketidak fahaman masyarakat tentang konsep dan falsafah poligami sebagaimana yang dianjurkan oleh Islam. Sekalipun perkahwinan poligami dibenarkan sebagaimana perceraian, namun kedua-duanya adalah tidak digalakkan. Sebaliknya poligami dan perceraian hanya boleh dilaksanakan sekiranya ia berfungsi sebagai penyelesai kepada masalah masyarakat. Bagaimanapun apa yang berlaku di Malaysia, pengamal poligami kebanyakannya tidak mematuhi samada yang ditetapkan oleh al-Quran dan al-Hadith juga sebagaimana yang diperuntukkan dalam Undang-undang Keluarga Islam. Kerana itu isu poligami masih lagi terus dibincangkan. Apa yang tercatat dalam prosedur poligami di kebanyakan negeri dalam Malaysia bahawa perlunya mendapat kebenaran mahkamah dan kebenaran isteri sedia ada, merupakan salah satu cara untuk menjamin keadilan dan kebajikan isteri dan anak-anak. Yang pastinya kezaliman dari berpoligami bukanlah kerana sistem tersebut tetapi kerana masyarakat yang gagal untuk menghayatinya. Oleh itu walau apa pun bentuk perkahwinan samada monogami mahupun poligami, maka seseorang yang bergelar ketua keluarga itu mestilah memastikan supaya rumahtangganya di penuhi dengan unsur-unsur yang telah ditetapkan oleh al-Quran ayat 3 Surah aI-Rum, ayat 19 Surah al-Nisa' , ayat 237 Surah al-Baqarah dan ayat 32 Surah alNur. Nescaya perkahwinan monogami mahupun poligami tidak akan berlaku kezaliman dan penyelewengan dalam Institusi Kekeluargaan Islam.
Berkenaan dengan tajuk kedua iaitu kaedah kesaksian dan kelayakan saksi dalam Islam sebelum seseorang itu boleh didakwa dalam pertuduhan zina adalah satu garis panduan yang telah diperjelaskan oleh syarak bahawa perlunya menerima pengakuan daripada saksi yang baligh dan berakal, tidak lupa dan nyanyuk dan sebagainya. Zina adalah suatu kesalahan yang berat di dalam agama Islam, dan pelakunya jika disabit kesalahan boleh dikenakan hukuman hudud yang telah ditetapkan oleh syarak. Menjatuhkan hukuman hudud bukan sesuatu perkara yang boleh diputuskan dengan mudah, tetapi memerlukan penelitian termasuk mendapat keterangan saksi yang benar-benar dipercayai.
RUJUKAN
1. Dusuki Haji Ahmad. (1975). Poligami dalam Islam (pp. 2-7). Kuala Lumpur, Pustaka al-Hilal.
2. Pahrol Mohamad Juoi. (2012, 05). Misteri Poligami Antara Keadilan dan Keseronokan. Majalah Solusi, 40, 16-20.
3. Pahrol Mohamad Juoi. (2012, 05). Masih Adakah Yang Sudi. Majalah Solusi, 40, 11-23.
4. Fatimah Syarha Mohd Noordin. (2011). Sebarkan Cinta-Mu . Kuala Lumpur, PTS Millenia Sdn Bhd.
5. Ruzman Md. Noor, (2007). Kesaksian dalam konteks undang-undang keterangan mahkamah syariah di malaysia*: . Analisis dari perspektif mazhab syafi‘i, 1-126.
6. Al-Hafiz, Abu Mazaya, Al-Sahafi, Abu Izzat, (2004), Fiqh Jenayah Islam, Kualalumpur; Al-Hidayah
7. USt. Drs. Moh. Saifulloh Al Aziz S. 2002. Fiqih Islam Lengkap pedoman hukum ibadah umat islam dengan berbagai permasalahannya. Terbit Terang. Surabaya
8. Raihanah Hj Abdullah, (2007). Poligami Di Malaysia. 1-20.
9. http://www2.esyariah.gov.my/esyariah/mal/portalv1/enakmen/State_Enact_Upd.nsf/f831ccddd195843f48256fc600141e84/3ea69a7fa32ebe0348257535001a3879?OpenDocument
Aku hanyalah insan biasa, mengharap teguran dari sahabat dan mendamba redha Allah. ~qirmumtaz~
Tiada ulasan:
Catat Ulasan
Dapat sesuatu dari entry di atas? komen le cikit ;)